Het ware gezicht van Ubuntu

Blog geschreven door: Leontine van Hooft

Ik hou van kleur. Kleurrijkheid staat voor diversiteit.  Het Engelse woord ‘color’ is afgeleid van het Latijnse woord ‘calor’, wat warmte betekent.  Samen kan het zintuigen en eigenschappen met elkaar verenigen. En daarmee is ‘color’ een prachtige voedingsbron voor metaforen en poëzie. En  precies daar vind ik de inspiratie voor mijn schrijven over Ubuntu!

Ubuntu on the move
Ubuntu is van oorsprong een Afrikaanse humanistische filosofie. Vooral bekent als social construct van een tribale community. Binnen Ubuntu, zijn denken en wereld vervlochten, de natuur en voorwerpen bezield en maken mensen deel uit van een ecosysteem. Zij maken er deel van uit, maar niet de dienst.

Ubuntu gaat niet uit van individualisme maar van gemeenschapszin; niet van verschil maar van verbondenheid. En niet van polarisatie maar van harmonie.

Mandela, het icoon van Ubuntu, dacht ook niet in zwart, niet in wit. Hij polariseerde niet. Hij dacht in kansen, humaniteit en verbinding. Waar de Sustainable Development Goals de ambitie voor een mondiale samenleving heeft vastgelegd, is Ubuntu het werkwoord dat daarbij past… We mogen dus aan de bak!

It takes a village to raise a child
In mijn eerste management boek, ‘De kracht van Afrikaans denken’, staat de quote: ’It takes a village to raise a child’. Wat onderstreept hoe belangrijk een fijne leefomgeving is voor het gelukkig opgroeien van een kind. Familie, scholen, verenigingen en organisaties zijn daar bij voorwaardelijk. Een fijne omgeving geeft een mens zelfvertrouwen, respect en eigenwaarde. Een mens die daarmee opgevoed wordt, geeft dat ook terug aan zijn omgeving. Mooi toch?

In mijn tweede managementboek ’De weg naar bruto mondiaal geluk’, staat een quote van Desmond Tutu. Deze quote is een antwoord op de eerste quote”: ‘We are not loved because we are good, but we are good because we are loved’. En dat geldt niet alleen voor leiders. Het idee gewenst en geliefd te zijn is meer dan ooit het humanitaire thema van deze tijd.

It takes a child to raise a society
Kinderen zien de wereld door de zogenaamde ramen die ze aangereikt krijgen. Maar zij hebben zogenaamde spiegels nodig om te ontdekken waar ze vandaan komen, wie ze zijn en wie ze willen worden. Hun Ubuntopia wordt nu bepaald. Hoog tijd om speciaal voor hen, hun ouders en opvoeders een kinderboek te schrijven, de kinderboeken collectie: ‘De Kronieken van Ubuntopia’.